Nazwisko i imię:
Krajewski Dymitr ks. (imię świeckie Tadeusz, imię zakonne Dymitr od św. Michała, pisał także jako ks. Michał, 1746-1817).
Opis/komentarz:
obacz Biblioteka polska (Sanok, Przemyśl, Krak.); Bohomolec Franciszek (Życie Jana Zamoyskiego 1805); Małachowski Jacek (Kopia listu 1809); Sobieski Stanisław (1883); Wybór pisarzów polskich (Warsz.); Życia sławnych Polaków (Lipsk); Żywoty sławnych Polaków (Warszawa, Radom).
Nadto w artykule Juliana Bartoszewicza w Tygodniku Illustrowanym (Warsz., 1864, nr 225, s. 25) przytoczony został drobny fragment komedii okolicznościowej Krajewskiego pt.:
Wnuczęta. Cytat ten, oparty na przekazie ustnym, stanowi obecnie jedyne znane świadectwo tekstu. - Por. Polski Słownik Biograficzny, t. XV, Kraków 1970, s. 106.
Ob. Estreicher, Bibl. Pol. XX, s. 202-203; XXIII, s. XXV.
Całość:
Krajewski Dymitr ks. (imię świeckie Tadeusz, imię zakonne Dymitr od św. Michała, pisał także jako ks. Michał, 1746-1817).
obacz Biblioteka polska (Sanok, Przemyśl, Krak.); Bohomolec Franciszek (Życie Jana Zamoyskiego 1805); Małachowski Jacek (Kopia listu 1809); Sobieski Stanisław (1883); Wybór pisarzów polskich (Warsz.); Życia sławnych Polaków (Lipsk); Żywoty sławnych Polaków (Warszawa, Radom).
Nadto w artykule Juliana Bartoszewicza w Tygodniku Illustrowanym (Warsz., 1864, nr 225, s. 25) przytoczony został drobny fragment komedii okolicznościowej Krajewskiego pt.:
Wnuczęta. Cytat ten, oparty na przekazie ustnym, stanowi obecnie jedyne znane świadectwo tekstu. - Por. Polski Słownik Biograficzny, t. XV, Kraków 1970, s. 106.
Ob. Estreicher, Bibl. Pol. XX, s. 202-203; XXIII, s. XXV.
obacz Biblioteka polska (Sanok, Przemyśl, Krak.); Bohomolec Franciszek (Życie Jana Zamoyskiego 1805); Małachowski Jacek (Kopia listu 1809); Sobieski Stanisław (1883); Wybór pisarzów polskich (Warsz.); Życia sławnych Polaków (Lipsk); Żywoty sławnych Polaków (Warszawa, Radom).
Nadto w artykule Juliana Bartoszewicza w Tygodniku Illustrowanym (Warsz., 1864, nr 225, s. 25) przytoczony został drobny fragment komedii okolicznościowej Krajewskiego pt.:
Wnuczęta. Cytat ten, oparty na przekazie ustnym, stanowi obecnie jedyne znane świadectwo tekstu. - Por. Polski Słownik Biograficzny, t. XV, Kraków 1970, s. 106.
Ob. Estreicher, Bibl. Pol. XX, s. 202-203; XXIII, s. XXV.