Nazwisko i imię:
(Zamoyski Jan, kasztelan chełmski, strażnik koronny, 1570—1619).
Tytuł:
Planctus Musarum In Funere Illustris ac Generosi Domini, D. Joannis Zamoyski Castellani Chełmeñ. Custodis Finium Regni Poloniae, etc. A Studiosa Juventute Elementorum Philosophiae et Eloquentiae in Academia Zamoscensi pietatis ergô conscriptus.
Miejsce i rok wydania:
Zamoscii, In Typographia Academiae, Anno D. 1619.
Opis/komentarz:
w 4ce, k. tyt. i k. nlb. 23. Ded. Georgio et Zdzis. Zamoyski, cast. chełm. filiis, Acad. Zam. studiosis. Wychwala ich ojca Jana. Podpisał: Stan. Stadnicki, elem. Phil. et Eloq. studiosus. Dziełko składa się z dziewięciu elegii napisanych przez studentów: Adama Zakrzewskiego, Eremiasza Wieteskiego, Jakóba Łążyńskiego, Jana Darowskiego, Seweryna Aleks. Naropińskiego, Samuela Gorlewskiego, Wilh. More, Franc. Gronka, Grzeg. Chrystofowica. Wszyscy byli studentami Elementorum Phil. et Eloq. i wszyscy w podobny, szablonowy sposób sławią zmarłego. Oczywiście nie oni byli autorami — a może i nie Stadnicki, figurujący jako wydawca — ale któryś z profesorów Akademii. Na końcu dwa dwuwiersze chronostychy, podp. Albertus Piechovides.
Lokalizacja:
Jag. — Narod. — Zamojscy
Całość:
(Zamoyski Jan, kasztelan chełmski, strażnik koronny, 1570—1619).
Planctus Musarum In Funere Illustris ac Generosi Domini, D. Joannis Zamoyski Castellani Chełmeñ. Custodis Finium Regni Poloniae, etc. A Studiosa Juventute Elementorum Philosophiae et Eloquentiae in Academia Zamoscensi pietatis ergô conscriptus.
Zamoscii, In Typographia Academiae, Anno D. 1619.
w 4ce, k. tyt. i k. nlb. 23.
Ded. Georgio et Zdzis. Zamoyski, cast. chełm. filiis, Acad. Zam. studiosis. Wychwala ich ojca Jana. Podpisał: Stan. Stadnicki, elem. Phil. et Eloq. studiosus.
Dziełko składa się z dziewięciu elegii napisanych przez studentów: Adama Zakrzewskiego, Eremiasza Wieteskiego, Jakóba Łążyńskiego, Jana Darowskiego, Seweryna Aleks. Naropińskiego, Samuela Gorlewskiego, Wilh. More, Franc. Gronka, Grzeg. Chrystofowica. Wszyscy byli studentami Elementorum Phil. et Eloq. i wszyscy w podobny, szablonowy sposób sławią zmarłego. Oczywiście nie oni byli autorami — a może i nie Stadnicki, figurujący jako wydawca — ale któryś z profesorów Akademii. Na końcu dwa dwuwiersze chronostychy, podp. Albertus Piechovides.
Jag. — Narod. — Zamojscy