Nazwisko i imię:
Zakrzewski Stanislaw (I), kanonik regularny (†l631).
Tytuł:
Orationvm Ecclesiasticarum Dominicalium Tomi Primi Pars Prima. Authore R. P. Stanislao Zakrzewski, Canon. Reg. Monas. Czeruen. B. V. M. Professo. Sacrae Theolo. Lectore Ordinario Praedicatore, ad aedes S. Georg. Warsauiae. [Tu winieta: ręka wyłaniająca się z obłoków trzyma pęk lilii].
Miejsce i rok wydania:
Calissii. In Officina Alberti Gedelii Illust. Archiepiscopi Typographi. Anno Dni. 1620. Cum licentia Superiorum.
Opis/komentarz:
w 4ce, k. tyt. i k. 3 nlb., stron 1-250, 2 k. nlb. i str. 251-400.
Na odwr. k. tyt. są dwie aprobaty Waw. Gembickiego i Jerzego Zamoyskiego,
z lat 1619-20. — Dedykacja Sigismundo III oraz druga Waw. Gembickiemu. Króla nazywa acerrimus ecclesiae Dei propugnator. — Wreszcie: Ad lectorem, prosząc o jedno Ave Maria.
Po str. 250 idzie Pars Altera z osobnym tytułem poczem na 1 k. nlb. dedykacja Georgio Zamoyski, episc. Chełmensi, abb. Cerevenensi, dat. 20 feb. 1620. Tu mówi, że odnowił kościół i klasztor czerwiński.
Mieści kilkadziesiąt kazań krótkich — jakby szkiców kazań na użytek kaznodziejów. Na treść składa się ogólnikowa walka z brakiem pobożności i zachęcanie do cnót, do słuchania słowa bożego, do praktyk religijnych. Stosunków polskich nie dotyka, nawet przykładów z dziejów polskich nie podaje (poza wspomnieniem Bol. Śmiałego na str. 237 i najazdu litew. z r. 1272 na str. 303). Czerpie z pisarzy jezuickich; często cytuje Suriusa i kanonika reg. Gabr. Inchino.
Na str. 283 opowiada jakąś historię z Japonii (Meako), jak w r. 1677 Bóg zesłał gwałtowny deszcz na Japonię, gdyż jeden Japończyk christianam fidem satanico ore detrahebat (zaczerpnął to zapewne z pisarzy jezuickich). Nigdzie nie dotyka też współczesności polskiej i ujemnych objawów społecznych.
Z kazaniami tymi jest złączone »Josephus Patriarcha seu oratio ecclesiastica«, drukowane w tym samym roku i tymi samymi czcionkami — ale stanowiące osobną typograficzną całość. Bywa razem oprawiane. (Tu broni jezuitów; ob wyżej).
Jocher 4454 podaje: 2 ark. na przedzie. Tego w znanym mi egz. nie ma.
Lokalizacja:
Czart. — Dzików — Jagiell. — Krasiń. — Warsz. publ. — Warsz. Uniw.
Całość:
Zakrzewski Stanislaw (I), kanonik regularny (†l631).
Orationvm Ecclesiasticarum Dominicalium Tomi Primi Pars Prima. Authore R. P. Stanislao Zakrzewski, Canon. Reg. Monas. Czeruen. B. V. M. Professo. Sacrae Theolo. Lectore Ordinario Praedicatore, ad aedes S. Georg. Warsauiae. [Tu winieta: ręka wyłaniająca się z obłoków trzyma pęk lilii].
Calissii. In Officina Alberti Gedelii Illust. Archiepiscopi Typographi. Anno Dni. 1620. Cum licentia Superiorum.
w 4ce, k. tyt. i k. 3 nlb., stron 1-250, 2 k. nlb. i str. 251-400.
Na odwr. k. tyt. są dwie aprobaty Waw. Gembickiego i Jerzego Zamoyskiego,
z lat 1619-20. — Dedykacja Sigismundo III oraz druga Waw. Gembickiemu. Króla nazywa acerrimus ecclesiae Dei propugnator. — Wreszcie: Ad lectorem, prosząc o jedno Ave Maria.
Po str. 250 idzie Pars Altera z osobnym tytułem poczem na 1 k. nlb. dedykacja Georgio Zamoyski, episc. Chełmensi, abb. Cerevenensi, dat. 20 feb. 1620. Tu mówi, że odnowił kościół i klasztor czerwiński.
Mieści kilkadziesiąt kazań krótkich — jakby szkiców kazań na użytek kaznodziejów. Na treść składa się ogólnikowa walka z brakiem pobożności i zachęcanie do cnót, do słuchania słowa bożego, do praktyk religijnych. Stosunków polskich nie dotyka, nawet przykładów z dziejów polskich nie podaje (poza wspomnieniem Bol. Śmiałego na str. 237 i najazdu litew. z r. 1272 na str. 303). Czerpie z pisarzy jezuickich; często cytuje Suriusa i kanonika reg. Gabr. Inchino.
Na str. 283 opowiada jakąś historię z Japonii (Meako), jak w r. 1677 Bóg zesłał gwałtowny deszcz na Japonię, gdyż jeden Japończyk christianam fidem satanico ore detrahebat (zaczerpnął to zapewne z pisarzy jezuickich). Nigdzie nie dotyka też współczesności polskiej i ujemnych objawów społecznych.
Z kazaniami tymi jest złączone »Josephus Patriarcha seu oratio ecclesiastica«, drukowane w tym samym roku i tymi samymi czcionkami — ale stanowiące osobną typograficzną całość. Bywa razem oprawiane. (Tu broni jezuitów; ob wyżej).
Jocher 4454 podaje: 2 ark. na przedzie. Tego w znanym mi egz. nie ma.
Czart. — Dzików — Jagiell. — Krasiń. — Warsz. publ. — Warsz. Uniw.
Orationvm Ecclesiasticarum Dominicalium Tomi Primi Pars Prima. Authore R. P. Stanislao Zakrzewski, Canon. Reg. Monas. Czeruen. B. V. M. Professo. Sacrae Theolo. Lectore Ordinario Praedicatore, ad aedes S. Georg. Warsauiae. [Tu winieta: ręka wyłaniająca się z obłoków trzyma pęk lilii].
Calissii. In Officina Alberti Gedelii Illust. Archiepiscopi Typographi. Anno Dni. 1620. Cum licentia Superiorum.
w 4ce, k. tyt. i k. 3 nlb., stron 1-250, 2 k. nlb. i str. 251-400.
Na odwr. k. tyt. są dwie aprobaty Waw. Gembickiego i Jerzego Zamoyskiego,
z lat 1619-20. — Dedykacja Sigismundo III oraz druga Waw. Gembickiemu. Króla nazywa acerrimus ecclesiae Dei propugnator. — Wreszcie: Ad lectorem, prosząc o jedno Ave Maria.
Po str. 250 idzie Pars Altera z osobnym tytułem poczem na 1 k. nlb. dedykacja Georgio Zamoyski, episc. Chełmensi, abb. Cerevenensi, dat. 20 feb. 1620. Tu mówi, że odnowił kościół i klasztor czerwiński.
Mieści kilkadziesiąt kazań krótkich — jakby szkiców kazań na użytek kaznodziejów. Na treść składa się ogólnikowa walka z brakiem pobożności i zachęcanie do cnót, do słuchania słowa bożego, do praktyk religijnych. Stosunków polskich nie dotyka, nawet przykładów z dziejów polskich nie podaje (poza wspomnieniem Bol. Śmiałego na str. 237 i najazdu litew. z r. 1272 na str. 303). Czerpie z pisarzy jezuickich; często cytuje Suriusa i kanonika reg. Gabr. Inchino.
Na str. 283 opowiada jakąś historię z Japonii (Meako), jak w r. 1677 Bóg zesłał gwałtowny deszcz na Japonię, gdyż jeden Japończyk christianam fidem satanico ore detrahebat (zaczerpnął to zapewne z pisarzy jezuickich). Nigdzie nie dotyka też współczesności polskiej i ujemnych objawów społecznych.
Z kazaniami tymi jest złączone »Josephus Patriarcha seu oratio ecclesiastica«, drukowane w tym samym roku i tymi samymi czcionkami — ale stanowiące osobną typograficzną całość. Bywa razem oprawiane. (Tu broni jezuitów; ob wyżej).
Jocher 4454 podaje: 2 ark. na przedzie. Tego w znanym mi egz. nie ma.
Czart. — Dzików — Jagiell. — Krasiń. — Warsz. publ. — Warsz. Uniw.