Nazwisko i imię:
Fridewaldus Michael {Friedwald Michael} (Frydwalt [nie: Frydewal]) z Elbląga (1525–1597).
Tytuł:
Das ander Buch Warhaftiger beschreibungen, der Preuschen geschichten, was sich nemlich, nach des Allerdurchleuchtiegsten und Grosmechtiegsten Fursten und Hern, Hern Stephanis, von Gottes genaden Koniges zu Polen, Grosfursten in Littawen, Reüssen, Preüssen, Masawen, Samaiten, Kyoff, Wolihn, Podlachien, vnd Eyffland, &c. Furstens in Siebenburgen, nach seiner Koniglichen Maiestat heiligen Kronungen, vnd nach des einen Rebellischen Burgemeistersch, der Koniglichen Stadt Dantzig, des Georgen Clefelts erschrecklichen thode, (wie davon, im Ersten Buche meldunge gethan ist) weiter habe zugetragen. Wer seinen Konig nich rein ehrt, Der wirt mit schand, und Pein beschwerht, Drumb furcht GOtt, vnd Ehr deinen [Herrn, So bleibt schand, vnd pein, von dir fern.
Miejsce i rok wydania:
B. m. i r. (Grodzisk, druk. Melchiora Neringa, 1579).
Opis/komentarz:
w 4ce, sign. A—Z4 i Aa—Oo4 [na karcie 148: Ende]. Autor M. Lawentotter {pseud. Friedwalda} wymienił siebie na ark. N. gdzie stoi: Ende des andren Buchs. — Wszystko tu jest wierszem niemieckim opisane, wyjąwszy niektóre artykuły, n. p. na karcie F: Consilium Viri cujusdam sapientissimi piissimique, ne scilicet Germani, nobiles fortesque Polonos, uti omni honore amoreque dignissimos vicinos, temere ad arma provocent. 3 karty. — Na karcie L—Liij: De execrandissimo sceleratissimoque, laesae Majestatis, foedaeque Rebellionis Crimine. Jestto pismo Royziusza, przez niego podpisane. Royziusz jako prawnik daje zdanie co się tycze ukarania buntowników. Konkluzya tego pisma taka: Nam etsi quidem singulae domus, quibus civitas constat, singulorum civium siut, ipsa tamen civitas, id est domorum universitas, Principis est. Unde statuere quoque in rebelles potest, ut rebus fortunisque, suis omnibus in civitate relictis, alio migrent, immo civitatem suam novis replere civibus, rebellesque omnes vita privare potest Royziusz nazwany tu jest Roirius. — Są tu także po łacinie na ark. Aiij: Vaticinium J. Dantisci ad Charam Patriam. Appendix M. Fridewaldi ad rebellem Const. Ferberum — Są po niemiecku rozkazy Stefana króla z r. 1576—7. Na karcie LI iij opis hołdu: Die Huldigung des Margraffens. Na karcie N iiij stoi: Ende des Andren Buches, durch mich M. Lawentotter trewlich und fleissig beschriben, gdzie wspomina: hochloplichsten gedechtniss des Herren Fridwalt und alle seiner leibes Erben und Eliche Nachkomlinge. Wierzbow. III. 2644. — Bandtke Hist. dr. Król. Pol. zna to dzieło z rękopisu Hoppiusa, ale podaje tytuł nieco odmienny i skrócony.
Lokalizacja:
Czartor. — Czetwert. — Jagiell. — Kórnik
Dodatkowe:
XXXVI/2, 324.
Całość:
Fridewaldus Michael {Friedwald Michael} (Frydwalt [nie: Frydewal]) z Elbląga (1525–1597).
Das ander Buch Warhaftiger beschreibungen, der Preuschen geschichten, was sich nemlich, nach des Allerdurchleuchtiegsten und Grosmechtiegsten Fursten und Hern, Hern Stephanis, von Gottes genaden Koniges zu Polen, Grosfursten in Littawen, Reüssen, Preüssen, Masawen, Samaiten, Kyoff, Wolihn, Podlachien, vnd Eyffland, &c. Furstens in Siebenburgen, nach seiner Koniglichen Maiestat heiligen Kronungen, vnd nach des einen Rebellischen Burgemeistersch, der Koniglichen Stadt Dantzig, des Georgen Clefelts erschrecklichen thode, (wie davon, im Ersten Buche meldunge gethan ist) weiter habe zugetragen. Wer seinen Konig nich rein ehrt, Der wirt mit schand, und Pein beschwerht, Drumb furcht GOtt, vnd Ehr deinen [Herrn, So bleibt schand, vnd pein, von dir fern.
B. m. i r. (Grodzisk, druk. Melchiora Neringa, 1579).
w 4ce, sign. A—Z4 i Aa—Oo4 [na karcie 148: Ende]. Autor M. Lawentotter {pseud. Friedwalda} wymienił siebie na ark. N. gdzie stoi: Ende des andren Buchs. — Wszystko tu jest wierszem niemieckim opisane, wyjąwszy niektóre artykuły, n. p. na karcie F: Consilium Viri cujusdam sapientissimi piissimique, ne scilicet Germani, nobiles fortesque Polonos, uti omni honore amoreque dignissimos vicinos, temere ad arma provocent. 3 karty. — Na karcie L—Liij: De execrandissimo sceleratissimoque, laesae Majestatis, foedaeque Rebellionis Crimine. Jestto pismo Royziusza, przez niego podpisane. Royziusz jako prawnik daje zdanie co się tycze ukarania buntowników. Konkluzya tego pisma taka: Nam etsi quidem singulae domus, quibus civitas constat, singulorum civium siut, ipsa tamen civitas, id est domorum universitas, Principis est. Unde statuere quoque in rebelles potest, ut rebus fortunisque, suis omnibus in civitate relictis, alio migrent, immo civitatem suam novis replere civibus, rebellesque omnes vita privare potest Royziusz nazwany tu jest Roirius. — Są tu także po łacinie na ark. Aiij: Vaticinium J. Dantisci ad Charam Patriam. Appendix M. Fridewaldi ad rebellem Const. Ferberum — Są po niemiecku rozkazy Stefana króla z r. 1576—7. Na karcie LI iij opis hołdu: Die Huldigung des Margraffens. Na karcie N iiij stoi: Ende des Andren Buches, durch mich M. Lawentotter trewlich und fleissig beschriben, gdzie wspomina: hochloplichsten gedechtniss des Herren Fridwalt und alle seiner leibes Erben und Eliche Nachkomlinge. Wierzbow. III. 2644. — Bandtke Hist. dr. Król. Pol. zna to dzieło z rękopisu Hoppiusa, ale podaje tytuł nieco odmienny i skrócony.
Czartor. — Czetwert. — Jagiell. — Kórnik
XXXVI/2, 324.
Das ander Buch Warhaftiger beschreibungen, der Preuschen geschichten, was sich nemlich, nach des Allerdurchleuchtiegsten und Grosmechtiegsten Fursten und Hern, Hern Stephanis, von Gottes genaden Koniges zu Polen, Grosfursten in Littawen, Reüssen, Preüssen, Masawen, Samaiten, Kyoff, Wolihn, Podlachien, vnd Eyffland, &c. Furstens in Siebenburgen, nach seiner Koniglichen Maiestat heiligen Kronungen, vnd nach des einen Rebellischen Burgemeistersch, der Koniglichen Stadt Dantzig, des Georgen Clefelts erschrecklichen thode, (wie davon, im Ersten Buche meldunge gethan ist) weiter habe zugetragen. Wer seinen Konig nich rein ehrt, Der wirt mit schand, und Pein beschwerht, Drumb furcht GOtt, vnd Ehr deinen [Herrn, So bleibt schand, vnd pein, von dir fern.
B. m. i r. (Grodzisk, druk. Melchiora Neringa, 1579).
w 4ce, sign. A—Z4 i Aa—Oo4 [na karcie 148: Ende]. Autor M. Lawentotter {pseud. Friedwalda} wymienił siebie na ark. N. gdzie stoi: Ende des andren Buchs. — Wszystko tu jest wierszem niemieckim opisane, wyjąwszy niektóre artykuły, n. p. na karcie F: Consilium Viri cujusdam sapientissimi piissimique, ne scilicet Germani, nobiles fortesque Polonos, uti omni honore amoreque dignissimos vicinos, temere ad arma provocent. 3 karty. — Na karcie L—Liij: De execrandissimo sceleratissimoque, laesae Majestatis, foedaeque Rebellionis Crimine. Jestto pismo Royziusza, przez niego podpisane. Royziusz jako prawnik daje zdanie co się tycze ukarania buntowników. Konkluzya tego pisma taka: Nam etsi quidem singulae domus, quibus civitas constat, singulorum civium siut, ipsa tamen civitas, id est domorum universitas, Principis est. Unde statuere quoque in rebelles potest, ut rebus fortunisque, suis omnibus in civitate relictis, alio migrent, immo civitatem suam novis replere civibus, rebellesque omnes vita privare potest Royziusz nazwany tu jest Roirius. — Są tu także po łacinie na ark. Aiij: Vaticinium J. Dantisci ad Charam Patriam. Appendix M. Fridewaldi ad rebellem Const. Ferberum — Są po niemiecku rozkazy Stefana króla z r. 1576—7. Na karcie LI iij opis hołdu: Die Huldigung des Margraffens. Na karcie N iiij stoi: Ende des Andren Buches, durch mich M. Lawentotter trewlich und fleissig beschriben, gdzie wspomina: hochloplichsten gedechtniss des Herren Fridwalt und alle seiner leibes Erben und Eliche Nachkomlinge. Wierzbow. III. 2644. — Bandtke Hist. dr. Król. Pol. zna to dzieło z rękopisu Hoppiusa, ale podaje tytuł nieco odmienny i skrócony.
Czartor. — Czetwert. — Jagiell. — Kórnik
XXXVI/2, 324.