Nazwisko i imię:
Socyn Faustus (Sozzino), Senensis (1539 † 3 marca 1604), synowiec Leliusa Socyna (pseudonimy: Dominicus Lopez Soc. Jesu, Prosper Dysidaeus, Felix Turpis v. Turpilio, Gratianus Turpio Gerapolensis).
Tytuł:
Dispvtatio De Adoratione Christi, Habita inter Faustum Socinum & Christianum Francken nec non Fragmenta Responsionis fusioris, quam F. Socinus parabat, ad Francisci Davidis de Christo non invocando scriptum: aliaq́ᵌ nonnulla ad hoc argumentum pertinentia.
Miejsce i rok wydania:
Racoviae, Typis Sebastiani Sternacii, Anno 1618.
Opis/komentarz:
w 8ce, str. 245 lb. i 2 nlb.
Na str. 3 tytuł obszerniejszy: Dispvtatio inter Faustum Socinum, & Christianum Francken, de honore Christi, id est, utrum Christus, cum ipsa perfectissima ratione Deus non sit, religiosa tamen adoratione colendus sit nec ne: habita 14 Martii Anno 1584. In aula Christophori Paulicovii. Sed quae ab ipso Francken descripta fuit, prout illi visum est, non autem ut verè fuit habita. Fassus est enim ipse Chmielniciae coram Domino Georgio Schomanno, Domino Simone Ronembergio, et aliis, se in ea describenda non tam spectasse, quid Socinus dixerit, quàm quid suis principiis consentaneum dicere debuerit. Cui additae sunt notae non paucae & responsiones ad ea, quae Francken dicit, nec non correctiones quaedam eorum, quae idem Socinum dicentem facit. — Należy zauważyć, że Paulicovius oznacza Morsztyna.
Przedmiotem dysputy jest kwestja: De adoratione Christi. Urywa się ona na str. 160, gdzie podano: Caetera perierunt.
Pismo Franckena, o którem w tytule wspomniano, obacz pod Francken.
Od str. 160 idzie: Fragmentum quoddam Animadversionum Fausti Socini in scriptum cujusdam de differentia Veteris et Novi Testamenti. — Na str. 168: Quaestiones nonnullae Franc. Davidis et ad eas F. Socini responsio. — Na str. 171: Antithesis ex disputatione de Invocatione Christi, inter F. S. et Fr. Davidis habita, ab ipso Socino collectae (druk synoptyczny). — Na str. 183: Theses quibus Fr. Dav. sententia de Christi munere explicatur una cum antithesibus Ecclesiae... Chr. Bathoraeo oblatis (znowu druk synopt.). — Na str. 193: Quaedam in disputatione de invocatione Christi observanda. — Urywki powyższe są pierwszym zarysem polemiki z Davidisem, opracowanej potem przez Socyna w dziele De J. Chr.... disputatio 1595.
Na str. 195: De libro Apocalipseos. — Na str. 197: Adversus Semijudaizantes (tj. M. Seidel). — Na str. 208: Martini Sejdelii epistolae ad coetum Cracoviensem, dictum minorem, cujus nomine Soc. respondit. (Są to 3 listy Seidela i 3 odpow. Socyna, niedatowane). — Na str. 246 i nast. Errata.
Jak z tego widać jest to zbiór pośmiertnych pisemek Socyna.
Por. Fausti Socini Miscellanea (1611), gdzie niektóre z pism tu zawartych przedrukowano.
Przedruk w Opera II.
Wiszn. H. lit. VIII 224. — Bock II 845—9. — Jocher 3534 i T. II s. 280, 561. — Fock Der Socinian. 1847 str. 159.
Lokalizacja:
Czartor. — Krasińs. — Ossol.
Całość:
Socyn Faustus (Sozzino), Senensis (1539 † 3 marca 1604), synowiec Leliusa Socyna (pseudonimy: Dominicus Lopez Soc. Jesu, Prosper Dysidaeus, Felix Turpis v. Turpilio, Gratianus Turpio Gerapolensis).
Dispvtatio De Adoratione Christi, Habita inter Faustum Socinum & Christianum Francken nec non Fragmenta Responsionis fusioris, quam F. Socinus parabat, ad Francisci Davidis de Christo non invocando scriptum: aliaq́ᵌ nonnulla ad hoc argumentum pertinentia.
Racoviae, Typis Sebastiani Sternacii, Anno 1618.
w 8ce, str. 245 lb. i 2 nlb.
Na str. 3 tytuł obszerniejszy: Dispvtatio inter Faustum Socinum, & Christianum Francken, de honore Christi, id est, utrum Christus, cum ipsa perfectissima ratione Deus non sit, religiosa tamen adoratione colendus sit nec ne: habita 14 Martii Anno 1584. In aula Christophori Paulicovii. Sed quae ab ipso Francken descripta fuit, prout illi visum est, non autem ut verè fuit habita. Fassus est enim ipse Chmielniciae coram Domino Georgio Schomanno, Domino Simone Ronembergio, et aliis, se in ea describenda non tam spectasse, quid Socinus dixerit, quàm quid suis principiis consentaneum dicere debuerit. Cui additae sunt notae non paucae & responsiones ad ea, quae Francken dicit, nec non correctiones quaedam eorum, quae idem Socinum dicentem facit. — Należy zauważyć, że Paulicovius oznacza Morsztyna.
Przedmiotem dysputy jest kwestja: De adoratione Christi. Urywa się ona na str. 160, gdzie podano: Caetera perierunt.
Pismo Franckena, o którem w tytule wspomniano, obacz pod Francken.
Od str. 160 idzie: Fragmentum quoddam Animadversionum Fausti Socini in scriptum cujusdam de differentia Veteris et Novi Testamenti. — Na str. 168: Quaestiones nonnullae Franc. Davidis et ad eas F. Socini responsio. — Na str. 171: Antithesis ex disputatione de Invocatione Christi, inter F. S. et Fr. Davidis habita, ab ipso Socino collectae (druk synoptyczny). — Na str. 183: Theses quibus Fr. Dav. sententia de Christi munere explicatur una cum antithesibus Ecclesiae... Chr. Bathoraeo oblatis (znowu druk synopt.). — Na str. 193: Quaedam in disputatione de invocatione Christi observanda. — Urywki powyższe są pierwszym zarysem polemiki z Davidisem, opracowanej potem przez Socyna w dziele De J. Chr.... disputatio 1595.
Na str. 195: De libro Apocalipseos. — Na str. 197: Adversus Semijudaizantes (tj. M. Seidel). — Na str. 208: Martini Sejdelii epistolae ad coetum Cracoviensem, dictum minorem, cujus nomine Soc. respondit. (Są to 3 listy Seidela i 3 odpow. Socyna, niedatowane). — Na str. 246 i nast. Errata.
Jak z tego widać jest to zbiór pośmiertnych pisemek Socyna.
Por. Fausti Socini Miscellanea (1611), gdzie niektóre z pism tu zawartych przedrukowano.
Przedruk w Opera II.
Wiszn. H. lit. VIII 224. — Bock II 845—9. — Jocher 3534 i T. II s. 280, 561. — Fock Der Socinian. 1847 str. 159.
Czartor. — Krasińs. — Ossol.
Dispvtatio De Adoratione Christi, Habita inter Faustum Socinum & Christianum Francken nec non Fragmenta Responsionis fusioris, quam F. Socinus parabat, ad Francisci Davidis de Christo non invocando scriptum: aliaq́ᵌ nonnulla ad hoc argumentum pertinentia.
Racoviae, Typis Sebastiani Sternacii, Anno 1618.
w 8ce, str. 245 lb. i 2 nlb.
Na str. 3 tytuł obszerniejszy: Dispvtatio inter Faustum Socinum, & Christianum Francken, de honore Christi, id est, utrum Christus, cum ipsa perfectissima ratione Deus non sit, religiosa tamen adoratione colendus sit nec ne: habita 14 Martii Anno 1584. In aula Christophori Paulicovii. Sed quae ab ipso Francken descripta fuit, prout illi visum est, non autem ut verè fuit habita. Fassus est enim ipse Chmielniciae coram Domino Georgio Schomanno, Domino Simone Ronembergio, et aliis, se in ea describenda non tam spectasse, quid Socinus dixerit, quàm quid suis principiis consentaneum dicere debuerit. Cui additae sunt notae non paucae & responsiones ad ea, quae Francken dicit, nec non correctiones quaedam eorum, quae idem Socinum dicentem facit. — Należy zauważyć, że Paulicovius oznacza Morsztyna.
Przedmiotem dysputy jest kwestja: De adoratione Christi. Urywa się ona na str. 160, gdzie podano: Caetera perierunt.
Pismo Franckena, o którem w tytule wspomniano, obacz pod Francken.
Od str. 160 idzie: Fragmentum quoddam Animadversionum Fausti Socini in scriptum cujusdam de differentia Veteris et Novi Testamenti. — Na str. 168: Quaestiones nonnullae Franc. Davidis et ad eas F. Socini responsio. — Na str. 171: Antithesis ex disputatione de Invocatione Christi, inter F. S. et Fr. Davidis habita, ab ipso Socino collectae (druk synoptyczny). — Na str. 183: Theses quibus Fr. Dav. sententia de Christi munere explicatur una cum antithesibus Ecclesiae... Chr. Bathoraeo oblatis (znowu druk synopt.). — Na str. 193: Quaedam in disputatione de invocatione Christi observanda. — Urywki powyższe są pierwszym zarysem polemiki z Davidisem, opracowanej potem przez Socyna w dziele De J. Chr.... disputatio 1595.
Na str. 195: De libro Apocalipseos. — Na str. 197: Adversus Semijudaizantes (tj. M. Seidel). — Na str. 208: Martini Sejdelii epistolae ad coetum Cracoviensem, dictum minorem, cujus nomine Soc. respondit. (Są to 3 listy Seidela i 3 odpow. Socyna, niedatowane). — Na str. 246 i nast. Errata.
Jak z tego widać jest to zbiór pośmiertnych pisemek Socyna.
Por. Fausti Socini Miscellanea (1611), gdzie niektóre z pism tu zawartych przedrukowano.
Przedruk w Opera II.
Wiszn. H. lit. VIII 224. — Bock II 845—9. — Jocher 3534 i T. II s. 280, 561. — Fock Der Socinian. 1847 str. 159.
Czartor. — Krasińs. — Ossol.