Nazwisko i imię / hasło:
Nowenna.
Tytuł:
Nowenna, ábo Dźiewią-ćiodniowe [sic] Nabożenstwo do Swiętego Kajetana, Klerykow pod Regułą żyiących Fundatora. Ktorego Nabożenstwá samże Kajetan Swięty, wielu do siebie nabożnym ludźiom pokázawszy się, nauczył, ná uproszenie u siebie wielu łask y dobrodźieystw, iáko w Duchownych, ták y doczesnych potrzebách, a osobliwie w godzinę śmierći. Z Włoskiego ięzyka ná Polski przetłumaczone, przez iednego Zakonniká ex Ordinibus mendicantium Kápłáná, zá dozwoleniem Stárszych.
Miejsce i rok wydania:
B. m., b. r. (1697?).
Komentarz:
w 8ce, k. 40.
Na odwrocie ost. karty: Modlitwa Do S. Joachimá Pátryárchy.
Przypuszczalnie tłumaczył Angelus Ostroróg, karmelita (por. Estr. XXIII, s. 506).
Opr.: karton obciągnięty jedwabiem.
Estr. brak tego tytułu (pod hasłem: Kajetan Swięty); Guseva II, poz. 327.
Proweniencja:
Prow.:
Nieśwież BO/.
sygn. CBR: [Theol.] 887 (zapiska na odwrocie karty ochr. górnej; CBR, II, k. 221 r., poz. 887).
Lokalizacja:
BAN: XXIX / a 5340
Całość:
Nowenna.
Nowenna, ábo Dźiewią-ćiodniowe [sic] Nabożenstwo do Swiętego Kajetana, Klerykow pod Regułą żyiących Fundatora. Ktorego Nabożenstwá samże Kajetan Swięty, wielu do siebie nabożnym ludźiom pokázawszy się, nauczył, ná uproszenie u siebie wielu łask y dobrodźieystw, iáko w Duchownych, ták y doczesnych potrzebách, a osobliwie w godzinę śmierći. Z Włoskiego ięzyka ná Polski przetłumaczone, przez iednego Zakonniká ex Ordinibus mendicantium Kápłáná, zá dozwoleniem Stárszych.
B. m., b. r. (1697?).
w 8ce, k. 40.
Na odwrocie ost. karty: Modlitwa Do S. Joachimá Pátryárchy.
Przypuszczalnie tłumaczył Angelus Ostroróg, karmelita (por. Estr. XXIII, s. 506).
Opr.: karton obciągnięty jedwabiem.
Estr. brak tego tytułu (pod hasłem: Kajetan Swięty); Guseva II, poz. 327.
Prow.:
Nieśwież BO/.
sygn. CBR: [Theol.] 887 (zapiska na odwrocie karty ochr. górnej; CBR, II, k. 221 r., poz. 887).
BAN: XXIX / a 5340
Nowenna, ábo Dźiewią-ćiodniowe [sic] Nabożenstwo do Swiętego Kajetana, Klerykow pod Regułą żyiących Fundatora. Ktorego Nabożenstwá samże Kajetan Swięty, wielu do siebie nabożnym ludźiom pokázawszy się, nauczył, ná uproszenie u siebie wielu łask y dobrodźieystw, iáko w Duchownych, ták y doczesnych potrzebách, a osobliwie w godzinę śmierći. Z Włoskiego ięzyka ná Polski przetłumaczone, przez iednego Zakonniká ex Ordinibus mendicantium Kápłáná, zá dozwoleniem Stárszych.
B. m., b. r. (1697?).
w 8ce, k. 40.
Na odwrocie ost. karty: Modlitwa Do S. Joachimá Pátryárchy.
Przypuszczalnie tłumaczył Angelus Ostroróg, karmelita (por. Estr. XXIII, s. 506).
Opr.: karton obciągnięty jedwabiem.
Estr. brak tego tytułu (pod hasłem: Kajetan Swięty); Guseva II, poz. 327.
Prow.:
Nieśwież BO/.
sygn. CBR: [Theol.] 887 (zapiska na odwrocie karty ochr. górnej; CBR, II, k. 221 r., poz. 887).
BAN: XXIX / a 5340