Serafickiemu Oycu, Wielkiemu Cudotworcy, Niesłychanych ieszcze łásk Boskich nayhoynieyszemu Podskarbiemu. Zywemu w Synách swoich, życiá Apostolskiego Fenixowi Oycu Swiętemu Kaietanowi, Ktorego Bog łáskáwy, Koronie Polskiey áż do tąd záchował w kożdey [sic] potrzebie, ále osobliwie przećiw Tureckiey potędze, y iey áż do końcá zepsowániu, Patronowi. Niegodny sługá iego Zákonnik D. D. D. F. A. O. E. w Wárszáwie, w Drukárni Oycow Scholarum Piarum. R. 1701.Na karcie A2 recto i verso tytuł: Nowenna álbo Dźiewią-ćiodniowe [sic] Nábożeństwo do Swiętego Kaietana Klerykow pod Regułą żyiących Fundatora. Ktorego Nábożeństwá samże Káietan święty wielu do siebie nábożnym ludźiom pokaza- [dalej na odwrocie karty A2] wszy się, náuczył, ná uproszenie u siebie wielu łask y dobrodźieystw, iáko w duchownych ták y doczesnych potrzebách, á osobliwie w godźinę śmierći. Z Włoskiego ięzyká ná Polski przetłumáczone, przez iednego Zákonniká, ex Ordinibus mendicantium Kápłáná, zá dozwoleniem Stárszych. Roku Páńskiego 1697.