Nazwisko i imię:
Nędza z Biedą.
Tytuł:
Nędza Z Biedą Z Polski Precz Idą. [Drzeworyt z wyobrażeniem Nędzy z 6 dzieci, Biedy, Śmierci i Szatana w głębi – w ramce całej]. [Pod tym wiersz:] Jákieśi to páłuby były niecnotliwe, Nędzá z Biedą, ledwie nas zostáwiły żywe. Ze wszytkiego odarły co iedno wźiąć mogły, A wżdy sie widzę sámy, máło co wspomogły. Biedá nieśie smáćiská [sic], Nędzá w koszu dźieći, Dyabał [sic] był po tym w Polscze, niech do piekłá leći. Wędruy Lárwo z Mászkárą do Włoch ná ślimaki, Pobierz z sobą pokrzywy, osty, y pszonnaki [sic]. Mamy Zyto, Pszenicę, ná pytel we Młynie, Będżie tu u nas roskosz o świętym Marćinie.
Miejsce i rok wydania:
B. m., b. r. (po 1609). (Wydanie A).
Opis/komentarz:
w 4ce, k. 12. {Druk. szwabachą.} Małe ozdobniki na s. 2 u góry ponad wierszem „Do czytelnika”, na s. 3 ponad powtórzonym tytułem: Nędza z Biedą z Polski precz idą – ozdobnik identyczny z umieszczonym w środku u góry karty tytułowej oraz na s. 24 nlb. pod końcem tekstu. Druk szwabachą. Całość karty tytułowej ujęta w ramki z dwóch linii, z małymi ozdobnikami odmiennymi w środku u góry i u dołu, a jednakowymi pośrodku obu linii bocznych. Zachowanie się w całości ramki w drzeworycie na karcie tytułowej dowodzi, że wydanie to jest starsze od wydania z ramką uszkodzoną na egzemplarzu Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu uchodzącym za wydanie najstarsze ze wszystkich dotąd znanych (K. Badecki, Polska satyra mieszczańska, Kraków 1950, s. 378). Źródło: J. Berger-Mayerowa, Nie znane Estreicherowi „polonica” i „silesiaca” w starodrukach Biblioteki Śląskiej (seria II), Katowice 1968.
Lokalizacja:
Biblioteka Śląska (220807 I)
Dodatkowe:
(Por.) [FBC:] G. Schlag, Neun und funffzig polnisch-deutsche Handlungs-Gespraeche..., Breslau: bey Johann Jacob Korn, 1755.
Całość:
Nędza z Biedą.
Nędza Z Biedą Z Polski Precz Idą. [Drzeworyt z wyobrażeniem Nędzy z 6 dzieci, Biedy, Śmierci i Szatana w głębi – w ramce całej]. [Pod tym wiersz:]
Jákieśi to páłuby były niecnotliwe,
Nędzá z Biedą, ledwie nas zostáwiły żywe.
Ze wszytkiego odarły co iedno wźiąć mogły,
A wżdy sie widzę sámy, máło co wspomogły.
Biedá nieśie smáćiská [sic], Nędzá w koszu dźieći,
Dyabał [sic] był po tym w Polscze, niech do piekłá leći.
Wędruy Lárwo z Mászkárą do Włoch ná ślimaki,
Pobierz z sobą pokrzywy, osty, y pszonnaki [sic].
Mamy Zyto, Pszenicę, ná pytel we Młynie,
Będżie tu u nas roskosz o świętym Marćinie.
B. m., b. r. (po 1609). (Wydanie A).
w 4ce, k. 12.
{Druk. szwabachą.}
Małe ozdobniki na s. 2 u góry ponad wierszem „Do czytelnika”, na s. 3 ponad powtórzonym tytułem: Nędza z Biedą z Polski precz idą – ozdobnik identyczny z umieszczonym w środku u góry karty tytułowej oraz na s. 24 nlb. pod końcem tekstu. Druk szwabachą. Całość karty tytułowej ujęta w ramki z dwóch linii, z małymi ozdobnikami odmiennymi w środku u góry i u dołu, a jednakowymi pośrodku obu linii bocznych.
Zachowanie się w całości ramki w drzeworycie na karcie tytułowej dowodzi, że wydanie to jest starsze od wydania z ramką uszkodzoną na egzemplarzu Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu uchodzącym za wydanie najstarsze ze wszystkich dotąd znanych (K. Badecki, Polska satyra mieszczańska, Kraków 1950, s. 378).

Źródło: J. Berger-Mayerowa, Nie znane Estreicherowi „polonica” i „silesiaca” w starodrukach Biblioteki Śląskiej (seria II), Katowice 1968.
Biblioteka Śląska (220807 I)
(Por.) [FBC:] G. Schlag, Neun und funffzig polnisch-deutsche Handlungs-Gespraeche..., Breslau: bey Johann Jacob Korn, 1755.