Nazwisko i imię:
Nędza z Biedą.
Tytuł:
Nedza [sic] Z Biedą Z Polski idą. [Pod tym drzeworyt z wyobrażeniem Nędzy z 6 dzieci, Biedy, Śmierci i Szatana w głębi – w ramce uszkodzonej]. [Pod drzeworytem wiersz:]
Iakieśi to Páłuby były nie cnotliwe,
Nędzá z biedą, ledwie nas zostáwiły żywe.
Ze wszystkiego odárły co iedno wźiąć mogły,
A wżdy się widzę sámy máło co wspomogły.
Biedá nieśie smáćiská [sic], Nędzá wkoszu [sic] dźieći,
Diabał [sic] był po tym w Polszcze, niech do piekłá leći.
Wędruy Lárwo z Máskárą [sic] do włoch [sic] ná ślimaki,
Pobierz z sobą pokrzywy osty, y pszennaki.
Mamy Zyto Pszenicę ná pytel wemłenie [sic],
Będżie tu u nas roskosz o śwętym [sic] Marćinie.
Miejsce i rok wydania:
B. m., b. r. (przed 1650). (Wydanie C).
Opis/komentarz:
w 4ce, k. 12.
Druk. szwabachą.
Na odwrocie karty tyt. wiersz: Do Czytelnika. — Na k. A2 tytuł nagłówkowy: Nedza [sic] Z Biedą Z Polski idą.
Lokalizacja:
Wilno, Bibl. Uniwersytecka (III 15311)
Całość:
Nędza z Biedą.
Nedza [sic] Z Biedą Z Polski idą. [Pod tym drzeworyt z wyobrażeniem Nędzy z 6 dzieci, Biedy, Śmierci i Szatana w głębi – w ramce uszkodzonej]. [Pod drzeworytem wiersz:]
Iakieśi to Páłuby były nie cnotliwe,
Nędzá z biedą, ledwie nas zostáwiły żywe.
Ze wszystkiego odárły co iedno wźiąć mogły,
A wżdy się widzę sámy máło co wspomogły.
Biedá nieśie smáćiská [sic], Nędzá wkoszu [sic] dźieći,
Diabał [sic] był po tym w Polszcze, niech do piekłá leći.
Wędruy Lárwo z Máskárą [sic] do włoch [sic] ná ślimaki,
Pobierz z sobą pokrzywy osty, y pszennaki.
Mamy Zyto Pszenicę ná pytel wemłenie [sic],
Będżie tu u nas roskosz o śwętym [sic] Marćinie.
B. m., b. r. (przed 1650). (Wydanie C).
w 4ce, k. 12.
Druk. szwabachą.
Na odwrocie karty tyt. wiersz: Do Czytelnika. — Na k. A2 tytuł nagłówkowy: Nedza [sic] Z Biedą Z Polski idą.
Wilno, Bibl. Uniwersytecka (III 15311)
Nedza [sic] Z Biedą Z Polski idą. [Pod tym drzeworyt z wyobrażeniem Nędzy z 6 dzieci, Biedy, Śmierci i Szatana w głębi – w ramce uszkodzonej]. [Pod drzeworytem wiersz:]
Iakieśi to Páłuby były nie cnotliwe,
Nędzá z biedą, ledwie nas zostáwiły żywe.
Ze wszystkiego odárły co iedno wźiąć mogły,
A wżdy się widzę sámy máło co wspomogły.
Biedá nieśie smáćiská [sic], Nędzá wkoszu [sic] dźieći,
Diabał [sic] był po tym w Polszcze, niech do piekłá leći.
Wędruy Lárwo z Máskárą [sic] do włoch [sic] ná ślimaki,
Pobierz z sobą pokrzywy osty, y pszennaki.
Mamy Zyto Pszenicę ná pytel wemłenie [sic],
Będżie tu u nas roskosz o śwętym [sic] Marćinie.
B. m., b. r. (przed 1650). (Wydanie C).
w 4ce, k. 12.
Druk. szwabachą.
Na odwrocie karty tyt. wiersz: Do Czytelnika. — Na k. A2 tytuł nagłówkowy: Nedza [sic] Z Biedą Z Polski idą.
Wilno, Bibl. Uniwersytecka (III 15311)