Nazwisko i imię:
Nędza z Biedą.
Tytuł:
Nędza Z Bieda [sic], Z Polski Idą. [Pod tym drzeworyt z wyobrażeniem Nędzy z 6 dzieci, Biedy, Śmierci i Szatana w głębi – w ramce uszkodzonej]. [Pod drzeworytem wiersz:]
Iakieśi to Páłuby były nie cnotliwe,
Nędzá, z Biedą, ledwie nas zostáwiły żywe.
Ze wszytkiego odárły, co iedno wźiąć mogły,
A wżdy sie widzę sámy máło co wspomogły.
Biedá nieśie smáćiská [sic], Nędzá w koszu dźieći,
Dyabał [sic] był po tym w Polscże, niech do piekłá leći.
Wędruy Lárwo z Mászkárą do Włoch ná ślimaki,
Pobierz z sobą pokrzywy, osty, y pszonnaki [sic].
Mamy Zyto, Pszenicę, ná pytel we Młynie,
Będżie tu u nas roskosz o świętym Marćinie.
Miejsce i rok wydania:
B. m., b. r. (ok. 1630?). (Wydanie B).
Opis/komentarz:
w 4ce, k. 12.
Druk. szwabachą.
Na odwrocie karty tyt. wiersz: Do Czytelnika. — Na k. A2 tytuł nagłówkowy: Nedza [sic] Z Biedą Z Polski idą.
Lokalizacja:
Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu (551311)
Całość:
Nędza z Biedą.
Nędza Z Bieda [sic], Z Polski Idą. [Pod tym drzeworyt z wyobrażeniem Nędzy z 6 dzieci, Biedy, Śmierci i Szatana w głębi – w ramce uszkodzonej]. [Pod drzeworytem wiersz:]
Iakieśi to Páłuby były nie cnotliwe,
Nędzá, z Biedą, ledwie nas zostáwiły żywe.
Ze wszytkiego odárły, co iedno wźiąć mogły,
A wżdy sie widzę sámy máło co wspomogły.
Biedá nieśie smáćiská [sic], Nędzá w koszu dźieći,
Dyabał [sic] był po tym w Polscże, niech do piekłá leći.
Wędruy Lárwo z Mászkárą do Włoch ná ślimaki,
Pobierz z sobą pokrzywy, osty, y pszonnaki [sic].
Mamy Zyto, Pszenicę, ná pytel we Młynie,
Będżie tu u nas roskosz o świętym Marćinie.
B. m., b. r. (ok. 1630?). (Wydanie B).
w 4ce, k. 12.
Druk. szwabachą.
Na odwrocie karty tyt. wiersz: Do Czytelnika. — Na k. A2 tytuł nagłówkowy: Nedza [sic] Z Biedą Z Polski idą.
Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu (551311)
Nędza Z Bieda [sic], Z Polski Idą. [Pod tym drzeworyt z wyobrażeniem Nędzy z 6 dzieci, Biedy, Śmierci i Szatana w głębi – w ramce uszkodzonej]. [Pod drzeworytem wiersz:]
Iakieśi to Páłuby były nie cnotliwe,
Nędzá, z Biedą, ledwie nas zostáwiły żywe.
Ze wszytkiego odárły, co iedno wźiąć mogły,
A wżdy sie widzę sámy máło co wspomogły.
Biedá nieśie smáćiská [sic], Nędzá w koszu dźieći,
Dyabał [sic] był po tym w Polscże, niech do piekłá leći.
Wędruy Lárwo z Mászkárą do Włoch ná ślimaki,
Pobierz z sobą pokrzywy, osty, y pszonnaki [sic].
Mamy Zyto, Pszenicę, ná pytel we Młynie,
Będżie tu u nas roskosz o świętym Marćinie.
B. m., b. r. (ok. 1630?). (Wydanie B).
w 4ce, k. 12.
Druk. szwabachą.
Na odwrocie karty tyt. wiersz: Do Czytelnika. — Na k. A2 tytuł nagłówkowy: Nedza [sic] Z Biedą Z Polski idą.
Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu (551311)