Nazwisko i imię:
Korona (Złota).
Tytuł:
Złota Korona Drogiemi Nabożeństwá Kátolickiego Kleynotámi tak dawnemi, iáko y teráz nowo przydanemi Gorliwym w Nabożeństwie Sercom zgotowana. z pozwoleniem Stárszych przedrukowana. w Wilnie sumptem Typografiey Akadem: Societatis Jesu. Roku Pańskiego, 1707.
Miejsce i rok wydania:
Wilno, druk. Akademicka (Jezuitów), 1707.
Opis/komentarz:
w 8ce, k. 11, s. 648. Strona tytułowa w ramce z 2 rodzajów ozdobników, takich samych w linii wewnętrznej i zewnętrznej – pomiędzy nimi inne, w kolorze czerwonym, w środku między tamtymi linijkami. Ozdobnik między słowami: Przedrukowana. w Wilnie przedstawia koronę ze skrzyżowanymi wewnątrz niej berłem i gałązką lauru. Wszystkie strony: nie liczbowane i liczbowane ujęte w ramki z krzyżyków. Na ostatniej s. 648 u dołu, na końcu tekstu drzeworyt: główka aniołka ze skrzydłami oraz festony ze wstęg i kwiatów. Tekst drukowany antykwą i szwabachą przemieszanymi ze sobą. Estreicher w t. 20 s. 96 cytuje wydanie z 1720 roku w Bibliotece Jagiellońskiej bez karty tytułowej i końca. Źródło: J. Berger-Mayerowa, Nie znane Estreicherowi „polonica” i „silesiaca” w starodrukach Biblioteki Śląskiej (seria II), Katowice 1968.
Lokalizacja:
Biblioteka Śląska: 220854 I.
Całość:
Korona (Złota).
Złota Korona Drogiemi Nabożeństwá Kátolickiego Kleynotámi tak dawnemi, iáko y teráz nowo przydanemi Gorliwym w Nabożeństwie Sercom zgotowana. z pozwoleniem Stárszych przedrukowana. w Wilnie sumptem Typografiey Akadem: Societatis Jesu. Roku Pańskiego, 1707.
Wilno, druk. Akademicka (Jezuitów), 1707.
w 8ce, k. 11, s. 648.

Strona tytułowa w ramce z 2 rodzajów ozdobników, takich samych w linii wewnętrznej i zewnętrznej – pomiędzy nimi inne, w kolorze czerwonym, w środku między tamtymi linijkami. Ozdobnik między słowami: Przedrukowana. w Wilnie przedstawia koronę ze skrzyżowanymi wewnątrz niej berłem i gałązką lauru. Wszystkie strony: nie liczbowane i liczbowane ujęte w ramki z krzyżyków. Na ostatniej s. 648 u dołu, na końcu tekstu drzeworyt: główka aniołka ze skrzydłami oraz festony ze wstęg i kwiatów. Tekst drukowany antykwą i szwabachą przemieszanymi ze sobą.
Estreicher w t. 20 s. 96 cytuje wydanie z 1720 roku w Bibliotece Jagiellońskiej bez karty tytułowej i końca.

Źródło: J. Berger-Mayerowa, Nie znane Estreicherowi „polonica” i „silesiaca” w starodrukach Biblioteki Śląskiej (seria II), Katowice 1968.
Biblioteka Śląska: 220854 I.